Delft, 1824. Delphine, de jonkvrouw Van Drakenzuylen, is eenentwintig geworden. Dat betekent dat ze eindelijk uitgenodigd wordt op de zinnenprikkelende privéfeesten van haar tante, de douairière…
Bijna betrapt
De privéfeesten van mijn tante, de douairière Florentine van IJsselrijsch, zijn berucht bij adellijke dames. Nu ik eenentwintig ben, mag ik eindelijk aansluiten. De avond is zinnenprikkelend… Als ik me door de regen naar huis jaag, kom ik per ongeluk terecht in de armen van Hendrik, de nieuwe staljongen. Door onze ongelukkige val verzwik ik mijn enkel en draagt hij me helemaal tot aan mijn slaapvertrek…
Te nieuwsgierig
Als Hendrik, de staljongen, me heeft neergezet in mijn kamer, worden we bijna betrapt door mijn kamermeisje. Vlug maan ik hem zich te verstoppen achter mijn ledikant. Maar dan helpt Miesje me uit mijn natte kleed, precies voor de ogen van de verstopte Hendrik. Zelfs in het kaarslicht zie ik zijn wangen blozen…
Een bal in de Prinsenstad
Een bal bijwonen in het kasteel van de familie Beauxfroid… De meeste jonge vrouwen zullen ervan dromen, maar ik spendeer mijn tijd liever met mijn beste vriendin Olivia. Als Hendrik, de staljongen, buiten mijn aandacht trekt, besluit ik hem te zoeken bij de stallen. Wanneer mijn blik daar op hem valt, in het glinsterende maanlicht, kan ik mijn ogen bijna niet geloven….
De waterput
Plots verbreekt Hendrik de betovering, als hij doorheeft dat ik minutenlang door het sleutelgat naar hem heb staan staren. Als hij op zijn beurt zijn ogen, en later zijn handen, over mijn lichaam laat gaan, staat ik in brand. Dit heb ik nooit eerder gevoeld: hemelse prikkels racen door mijn aderen…