Drie keer scheepsrecht

De middagzon schijnt fel en ik graai in mijn handtas naar mijn zonnebrandcrème. Ondanks het vroege middaguur loopt het terras al langzaam vol met young professionals die bij de startups rondom het plein werken. “Dit heb je mooi voor mekaar, meid,” zegt Jacky als ze mijn laptop dichtklapt. “Cheers! Als het een beetje meezit open jij over een paar maanden je eigen lunchroom. Op naar een fantastisch avontuur voor jou, en heerlijke tosti’s voor mij.” Ze houdt haar glas rosé omhoog.

Mijn hartslag bonkt in mijn keel als ik mijn bh opendoe en de bandjes van mijn armen laat glijden. “Fuck,” fluistert Lucas. Mijn tepels zijn stijf, en even twijfel ik wat ik moet doen. Wat ik wil doen. Met trillende vingers leg ik mijn bh neer en haal de handdoek over mijn blote borsten. Voorzichtig kijk ik op naar Lucas. Mijn adem stokt in mijn keel als zijn hand naar zijn broek zakt — tegen zijn gulp, de omtrek van zijn erectie duidelijk zichtbaar in zijn broek.

Het is inmiddels wat drukker op straat als we terug naar kantoor rijden. Als ik naar buiten kijk flitst er een bakfiets met drie blonde kindjes erin voorbij. “Heb je al een naam bedacht?” vraagt Lucas. “Ik heb een top drie,” zeg ik. “Wil je ze horen?” “Kom maar op!” “Oké, eerlijk zeggen als je het bagger vindt.” “Haha, dat beloof ik,” lacht Lucas.

De voordeur van Makelaarskantoor Sirene klemt nog steeds als we eind van de middag naar binnen lopen. “Hey!” zegt Lucas enthousiast als hij ons ziet. “Ik wil je net bellen.” Vanuit mijn ooghoek zie ik Finn achter zijn bureau zitten, starend naar zijn beeldscherm. Mijn hart bonkt in mijn keel... van opwinding, van ongemak, ik weet het niet.

Hijgend liggen we op de trap, de metalen treden duwen pijnlijk in mijn rug en schouders. Finn ligt tussen mijn benen, zijn gezicht in mijn nek, mijn vingers nog in zijn natte haren. Ik weet niet zo goed wat ik verwacht had toen ik in de auto stapte een uur geleden. Maar dit, dit had ik niet verwacht.