Oh Leonardo... Ietsje harder. Ja, zo ja!
Het komt waarschijnlijk niet als een verrassing als we je vertellen dat het perspectief in de film- en pornowereld scheef verdeeld is. Heel veel wordt gemaakt voor en door mannen. Dat resulteert in veel shots van pijpende vrouwen die dankbaar omhoog kijken naar de camera, vrouwen die keihard anaal genomen worden, vrouwen die lachend ondergespoten worden… Maar hoe zou dit eruitzien als we in een maatschappij leven die wordt gedomineerd door vrouwen? Alexandra Rubinstein geeft ons een kijkje in een omgedraaide wereld, een wereld waarin het vrouwelijke perspectief op een speelse en humoristische manier weergegeven is.
Rubinstein woonde de eerste jaren van haar leven in Rusland. De cultuur waarin ze opgroeide had veel invloed op haar, want als vrouw bestaan er bepaalde verwachtingen over wat je wel en vooral niet moet doen. Op haar 9e verhuisde ze naar de Verenigde Staten, waar ze later een kunstopleiding in Pittsburg volgde. Nu woont ze op 32-jarige leeftijd in Brooklyn, New York.
Power to the pussy
Door de meningen die de maatschappij over haar had als vrouw, stapelde er frustratie en woede op. Alexandra Rubinstein heeft deze gevoelens gekanaliseerd in haar werk. Dit doet ze door het heteroseksuele-vrouwelijke perspectief te laten zien en de vrouw als krachtig en actief neer te zetten, met lekker veel bloot. Hier mee wordt de macht en controle van vrouwen weer teruggenomen op een speelse manier.
Veel van haar werk is geïnspireerd op de seventies porno films. In een interview met Oh magazine vertelt de kunstenares “Ik benader porno als een reflectie van de Amerikaanse samenleving, met de complexe en tegenstrijdige houding ten opzichte van seks. In de jaren zeventig leken vrouwen in dit soort films meer te genieten. Er was ook duidelijk meer aandacht voor mannen die orale seks aan vrouwen gaven. “
Mannelijk lichaam als object
In haar kunst wordt de man vaak als object neergezet, want het is geen geheim dat seks verkoopt. Ze laat hier mee zien hoe het zou zijn als de rollen omgedraaid waren. Een van Alexandra Rubinsteins series die dit goed reflecteert is Thirsty, een verzameling van schilderijen met een leuk extraatje.
“The idea of the series is using men to adorn functioning objects, which, I feel like has been done so often with women´s bodies, which kind of perpetuates this objectification of the female form. “
Eat me
Een ander voorbeeld is de serie A Dream Come True, hier zie je mannelijke celebrities die down under gaan. Zo beleef je dit vanuit een vrouwelijk oogpunt. Het vrouwelijke perspectief tijdens orale bevrediging, met een knipoog. Iets wat je eigenlijk (nog) niet genoeg ziet in de mainstream media.
Alle afbeeldingen en illustraties in dit artikel zijn gemaakt door Alexandra Rubinstein.
Meer werk van Alexandra Rubinstein is te vinden op https://www.alexandrarubinstein.com/